XIX Liceum Ogólnokształcąceim. Powstańców Warszawy

Było się już w trzeciej klasie, a żadna wycieczka się nie zdarzyła.

A tu raptem Litwa! No to się pojechało.

A co się nachodziło, napatrzyło, naoglądało, nasłuchało, nazachwycało, to hoho!

I anegdotki z życia wieszczów (a było o czym),

i cela Konrada (biedni chłopcy),

i Ostra Brama (cuda, cuda),

i Republika Zarzecza (ostoja wolnego ducha),

i Katedra (klasycyzm wileński) z kaplicą św. Kazimierza ( tutaj barok),

i Góra Giedymina – w środku miasta (a przy okazji Witold na pomniku odrestaurowany) – kolejką się wjeżdża w minutę,

i Wieża Telewizyjna na 326 m wysoka (też się wjeżdża w minutę, tyle że windą),

i Cmentarz na Rossie (prawdziwy panteon zasłużonych),

i Zamek Dolny - rekonstrukcja (Bona tu była),

i Zamek Górny ( znowu Witold - a to niespodzianka) i Mogiła Powstańców 1863 r. (Moskale pogrzebali pod basztą zamkową).

A czas nie zaćmi i niepamięć, bo wspominać się będzie długo smaki kuchni wileńskiej i żmudzkiej i chlubę Litwy – Zamek w Trokach – którego świetność przypadła na czas panowania Witolda (a jakże!), i jeszcze rejs po jeziorze Galwe (zapowiedź upalnego lata).

I wtem już Warszawa. Tęskno nieco…

Małgorzata Kmiecińska

Izabela Wieraszka

Paryż 30.III – 3IV. 2025 r.

Humaniści z klasy trzeciej bladym świtem 30 marca z lotniska Chopina wyruszyli na podbój Paryża. Co można zobaczyć w stolicy architektury, sztuki, mody i kuchni w zaledwie 5 dni?

Okazuje się, że całkiem sporo…

Czytaj więcej...

W dniach 26 kwietnia – 2 maja 2025 r. odbył się interdyscyplinarny wyjazd naukowy dla uczniów klas trzecich. Wycieczka obejmowała Wiedeń, w którym zwiedziliśmy rezydencję Schonbrunn, galerię sztuki w Belwederze, Muzeum Historii Naturalnej. Spacerowaliśmy po wiedeńskiej Starówce, zajrzeliśmy do monumentalnej katedry św. Szczepana, a wieczorem wjechaliśmy na Kahlenberg, z którego rozciąga się fantastyczna panorama na całe miasto. Z Wiednia pojechaliśmy przez Alpy (cóż za widoki!) aż do Padwy, która nas urzekła Prato della Valle, i dalej na wybrzeże Adriatyku do uroczego miasteczka Gatteo a Mare. Kolejny dzień spędziliśmy we Florencji: obejrzeliśmy Palazzo Vecchio - siedzibę rodu Medyceuszy, gotycką katedrę Santa Maria del Fiore zwieńczoną słynną kopułą zaprojektowaną przez Bruneleschiego, przeszliśmy Mostem Złotników, ale największe wrażenie zrobiło na nas Muzeum Galileusza, w którym znajdują się kolekcje przyrządów astronomicznych, nawigacyjnych, meteorologicznych, którymi posługiwali się naukowcy w dawnych wiekach (m.in. Galileusz). Większość z nich to prawdziwe dzieła sztuki. Popołudniu zwiedzaliśmy Florencje w mniejszych grupach: niektórzy udali się na wycieczkę rowerową, niektórzy wspięli się na Piazzale Michelangelo, skąd rozpościera się wspaniały widok na miasto i rzekę Arno. Następnego dnia prowadziliśmy badania terenowe na plaży w Gatteo a Mare: niektórzy sprawdzali organoleptycznie temperaturę wody w Adriatyku, niektórzy badali właściwości piasku (po kilku dniach intensywnego zwiedzania przydało się kilka godzin relaksu). Ale nawet wtedy czekała na nas niespodzianka: otóż na niepozornym mostku zobaczyliśmy popiersie Cezara, który (prawdopodobnie) właśnie w tym miejscu przekroczył Rubikon mówiąc słynne „alea iacta est”. Popołudnie spędziliśmy w San Marino, które urzekło nas zarówno swoim położeniem, architekturą, jak i pięknymi widokami z jednej strony na Apeniny, a z drugiej na wybrzeże Adriatyku. Nie chciało nam się wyjeżdżać….. Wieczór spędziliśmy w Cesenatico podziwiając port zaprojektowany przez Leonarda da Vinci. Ostatni dzień spędziliśmy w Wenecji wędrując wąskimi uliczkami, przyglądając się uroczym zaułkom oraz gondolom pływającym po Grande Canal. Zdążyliśmy przejść się Mostem Rialto, zerknęliśmy na Most Westchnień i wieczorem wyruszyliśmy w drogę powrotną do Warszawy. Program wyjazdu był bardzo atrakcyjny, różnorodny – każdy z nas już wie, do którego miejsca chce wrócić. Powoli snujemy plany przyszłorocznego wyjazdu….

W dniach 9-13 grudnia 2024 r. klasy drugie miały przyjemność uczestniczyć w Białej Szkole w Zakopanem. To była mieszanka sportowych zmagań, integracji i nieoczekiwanych talentów narciarskich - no, może z wyjątkiem tych, którzy bardziej przypominali bałwanki niż profesjonalistów na stoku.

9 grudnia - poniedziałek Nasza przygoda rozpoczęła się bladym świtem, kiedy to o 6:30 wsiedliśmy do autokaru, jeszcze zaspani, ale pełni entuzjazmu. Po spokojnej podróży dotarliśmy do Zakopanego, gdzie czekał na nas hotel. Szybkie zakwaterowanie, obiad, który był tak smaczny, że kolejka po dokładki przypominała kolejki w sklepach przed świętami, i od razu zabraliśmy się za mierzenie sprzętu narciarskiego. Wieczorem odwiedził nas ratownik TOPR, który opowiedział o swojej pracy i zasadach bezpieczeństwa. Było ciekawie, choć niektórzy zaczęli podejrzewać, że wywrotka na stoku to może jednak nie taki dobry plan. Dzień zakończyliśmy w świetlicy, gdzie ping-pong stał się sportem niemal tak emocjonującym jak narty.

Czytaj więcej...

W dniu 15 października pojechaliśmy do Lublina. Nie była to łatwa wycieczka. Byliśmy na Majdanku. Pani przewodnik przeprowadziła nas przez obóz, opowiadając o tragediach ludzi, którzy tam trafili. Widok baraków, łaźni, krematorium był zatrważający. Nie da się w pełni zrozumieć okrucieństwa, które było codziennością jeńców. Była to lekcja trudna, ale potrzebna. O tych wydarzeniach nie można zapomnieć.

24 września klasa 2E wyjechała do Poniku (Jura Krakowsko-Częstochowska), by wziąć udział w czterodniowych warsztatach prowadzonych przez instruktorów z Centrum Przygody.

W swoim folderze napisali oni: „Filozofia i misja Centrum Przygody polega na jak największym angażowaniu i jak największej aktywizacji dzieci i młodzieży, dlatego kładziemy nacisk na wspólne działania, nie serwujemy natomiast «gotowych atrakcji na zasadzie szwedzkiego stołu». Młodzież nie tyle uczestniczy w przygodzie, co ją tworzy, sporo się przy tym ucząc. Wszystkie zajęcia oparte są na pedagogice przeżyć, której hasłem przewodnim jest «nauka przez doświadczenie». Jej nieodzownym elementem jest «transfer», czyli forma przeniesienia doświadczeń pochodzących z przygód na bardziej przyziemne sfery życia (np. jeśli dałem radę wspiąć się na skałę pomimo strachu, to z czym sobie jeszcze poradzę?). Dzięki temu młodzież uczy się siebie, a nie jest o sobie nauczana!”.

Sprawdziliśmy!!! Wszystko się zgadza! Tak właśnie było. Budowaliśmy most linowy, wspinaliśmy się na skalne ściany, pływaliśmy pontonami po zalewie, zbieraliśmy drewno i rozpalaliśmy ognisko (bez użycia zapałek czy zapalniczek!). A ponadto: bawiliśmy się w Archery Tag, laserowe nerfy, grę survivalową „Las”, wieczorne gry terenowe itp.

Zakwaterowani byliśmy w „domkach z dykty”, jedliśmy niespecjalnie wyszukane jedzenie, marzliśmy w nocy…, ale wróciliśmy do Warszawy bogatsi o nowe doświadczenia, z pełniejszą wiedzą o sobie samych, bardziej zintegrowani, naładowani pozytywną energią, pogodniejsi i szczęśliwsi! 

I jeszcze na koniec wielkie podziękowania dla naszych opiekunów: p. Jacka Chmielewskiego i p. Pawła Zielińskiego (to naprawdę cud, że „chciało im się chcieć”!).

                                                                                                                          Klasa 2E        

11 grudnia 2023 roku klasy 2b, 2c, 2d, 2e i 3e wyjechały na Zimową szkołę do Zakopanego. Towarzyszyli im nauczyciele (w tym zdecydowana większość wychowawców). Cel był jeden: jeździć na nartach (większość) i desce (np. pan profesor Marek Zaczek et consortes). Jednak w przerwach między kolejnymi porcjami szusowania nie zabrakło także innych atrakcji (góralski kulig z ogniskiem, termy zakopiańskie, spacer Doliną Kościeliską).

Jak szusowaliśmy, można obejrzeć na filmach i fotografiach na szkolnym fanpage'u!

Jak było? Jeden z uczniów (notorycznych malkontentów) podsumował wyjazd słowami: „bywało gorzej”, wydaje się jednak, że o wiele trafniejsze byłoby powiedzenie: „rzadko bywało lepiej!”.

To był wspaniały wyjazd, to były niezapomniane chwile!

Pozostaną z nami na długo.

Już nie możemy się doczekać przyszłorocznej zimy!

                                                                                                        Uczestnicy

Na początku było zwiedzanie gotyckiego  zamku krzyżackiego w Nidzicy i podziwianie mazurskiej przyrody w Leśnym Arboretum w Kudypach. A potem każdy dzień okazał się pełen wrażeń, turystycznych i edukacyjnych atrakcji w Olsztynie: niebo w Planetarium, ciekawostki astronomiczne w Obserwatorium, gra miejska po Starówce, spotkanie z historią i geniuszem Mikołaja Kopernika w Zamku Kapituły Warmińskiej oraz z cywilizacyjnymi wynalazkami w Muzeum Nowoczesności.

Wiele czasu spędziliśmy na świeżym powietrzu na zajęciach i zabawach integracyjnych nad jeziorem w pobliżu goszczącego nas hotelu Minor, na ognisku z pieczeniem kiełbasek i na niezapomnianym spływie kajakowym po uroczej Łynie.

Pokoje hotelowe, kręgielnia, siłownia, basen tętniły życiem – integracja w grupach klasowych i międzyklasowych przebiegała gwarnie i radośnie.

W drodze powrotnej do Warszawy zatrzymaliśmy się w barokowej Bazylice Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce, aby wysłuchać koncertu na sławnych organach, a w Wilczym Szańcu w Gierłoży zadumaliśmy się nad historią ludzkości i naturą człowieka.

Do domów wróciliśmy bardzo zadowoleni, choć nieco zmęczeni i oszołomieni mnóstwem wrażeń. Mamy co wspominać. Niech żałują ci, co nie pojechali…

6 marca mieliśmy zaszczyt spotkać się z panem Markiem Borowskim, Senatorem RP z warszawskiej Pragi. Z ogromną przyjemnością przyjęliśmy zaproszenie do zwiedzenia budynku Senatu, po którym oprowadzała nas pani przewodniczka. Usłyszeliśmy wiele informacji na temat roli senatu w polskim systemie prawnym. Następnie udaliśmy się do jednej z sal przeznaczonych do prac komisji senackich, aby spotkać się Panem Senatorem. Musimy dodać, że cały czas towarzyszyła nam  i opiekowała się nami pani  Marzena Pleskot- Protasowicka,  dyrektor Biura Senatorskiego Marka Borowskiego, dzięki której to spotkanie doszło do skutku.

  Bez wątpliwości była to świetna lekcja wiedzy o społeczeństwie i powtórka z historii, szczególnie na temat okoliczności transformacji 1989 roku, obrad Okrągłego Stołu, historii Izby Wyższej w III RP czy kolejnych prezydentów Polski. Mieliśmy również niepowtarzalną okazję zapytać Pana Senatora o interesujące nas zagadnienia. Dowiedzieliśmy się między innymi, że pan Marek Borowski kolekcjonuje korkociągi, a także - że jest miłośnikiem twórczości Stanisława Lema :) Mamy nadzieję, że to nieostatnie spotkanie. Bardzo dziękujemy i liczymy na kolejną wizytę Pana Senatora w naszym liceum!

Klasa 2C uczestniczyła w warsztatach dotyczących mechanizmów propagandy oraz poznawała kulturę żydowską w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.