Ś.P. Tadeusz Jarosz
Ilekroć odwiedzał naszą szkołę zawsze mówił, że przychodzi w trzech osobach: jako syn założycielki Liceum, pani Jadwigi Jaroszowej, absolwent i jeden z patronów, Powstańców Warszawy. Niezwykły, charyzmatyczny Człowiek, który przekazywał kolejnym rocznikom naszych uczniów ideowy testament Powstańców. Ostatni raz gościliśmy Go w murach szkoły w ubiegłym roku. Był osłabiony, schorowany, ale przyszedł, żeby kolejny raz snuć wspomnienia o Powstaniu, pierwszych lekcjach w domu jednej z nauczycielek, pani Zofii Czajowej, kolegach ze szkolnej ławy… zawsze z poczuciem humoru, ze swadą. Z zainteresowaniem i szacunkiem słuchali Go wszyscy (nawet ci, którym na zwykłych lekcjach nieraz trudno się skupić). Często mówił, że nie lubi słowa „bohaterstwo” określającego powstańców. Młodzi i starsi ludzie, którzy przystąpili do powstania, nie byli – wg Niego – bohaterami. Po prostu spełniali swój obowiązek! Każde z tych spotkań świadczyło o tym, że mimo upływającego czasu łączą nas: założycieli, nauczycieli, absolwentów i obecnych uczniów te same wartości.
Powstaniec warszawski pseud. „Topacz”, Zawiszak, łącznik Harcerskiej Poczty Polowej, profesor w Instytucie Techniki Budowlanej w Warszawie, wykładowca na Politechnice Warszawskiej, autor kilkudziesięciu prac badawczych, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a dla naszej szkolnej społeczności Przyjaciel, który był z nami od zawsze. Dwa dni przed śmiercią, 28 października, składaliśmy Mu życzenia imieninowe i zapraszaliśmy na coroczne Święto Szkoły, które będziemy obchodzić w połowie listopada …. pierwsze bez Niego, sami…