UBO - Projekty




Szanowni Uczniowie.
Informujemy, że do tegorocznej edycji UBO wpłynęło pięć wniosków:
Strefa sportowo-rekreacyjna -Bartosz Masiewski i Adam Jakubowski.
Stół do Teq balla- Aleksander Wrześniak i Damian Kwiatkowski.
Szkolna gitara -Janek Koraszewski.
Podręczniki do języka polskiego dla zapominalskich - Stefan Żukowski
Odnowienie sali nr 14 -Julia Basak.
Wniosek o odnowienie sali nr 14, został skierowany do poprawy, jednak ostatecznie został przez składającą wycofany.
W najblizszym czasie autorzy projektów dokładniej przedstawią wam swoje pomysły i odbędzie się głosowanie. Najlepszy projekt zostanie zrealizowany w danym roku szkolnym.
Dziękujemy za zaangażowanie.
W tegorocznej edycji rankigu portalu WaszaEdukacja.pl zajęliśmy 14. miejsce!
Było się już w trzeciej klasie, a żadna wycieczka się nie zdarzyła.
A tu raptem Litwa! No to się pojechało.
A co się nachodziło, napatrzyło, naoglądało, nasłuchało, nazachwycało, to hoho!
I anegdotki z życia wieszczów (a było o czym),
i cela Konrada (biedni chłopcy),
i Ostra Brama (cuda, cuda),
i Republika Zarzecza (ostoja wolnego ducha),
i Katedra (klasycyzm wileński) z kaplicą św. Kazimierza ( tutaj barok),
i Góra Giedymina – w środku miasta (a przy okazji Witold na pomniku odrestaurowany) – kolejką się wjeżdża w minutę,
i Wieża Telewizyjna na 326 m wysoka (też się wjeżdża w minutę, tyle że windą),
i Cmentarz na Rossie (prawdziwy panteon zasłużonych),
i Zamek Dolny - rekonstrukcja (Bona tu była),
i Zamek Górny ( znowu Witold - a to niespodzianka) i Mogiła Powstańców 1863 r. (Moskale pogrzebali pod basztą zamkową).
A czas nie zaćmi i niepamięć, bo wspominać się będzie długo smaki kuchni wileńskiej i żmudzkiej i chlubę Litwy – Zamek w Trokach – którego świetność przypadła na czas panowania Witolda (a jakże!), i jeszcze rejs po jeziorze Galwe (zapowiedź upalnego lata).
I wtem już Warszawa. Tęskno nieco…
Małgorzata Kmiecińska
Izabela Wieraszka
Paryż 30.III – 3IV. 2025 r.
Humaniści z klasy trzeciej bladym świtem 30 marca z lotniska Chopina wyruszyli na podbój Paryża. Co można zobaczyć w stolicy architektury, sztuki, mody i kuchni w zaledwie 5 dni?
Okazuje się, że całkiem sporo…
W dniach 26 kwietnia – 2 maja 2025 r. odbył się interdyscyplinarny wyjazd naukowy dla uczniów klas trzecich. Wycieczka obejmowała Wiedeń, w którym zwiedziliśmy rezydencję Schonbrunn, galerię sztuki w Belwederze, Muzeum Historii Naturalnej. Spacerowaliśmy po wiedeńskiej Starówce, zajrzeliśmy do monumentalnej katedry św. Szczepana, a wieczorem wjechaliśmy na Kahlenberg, z którego rozciąga się fantastyczna panorama na całe miasto. Z Wiednia pojechaliśmy przez Alpy (cóż za widoki!) aż do Padwy, która nas urzekła Prato della Valle, i dalej na wybrzeże Adriatyku do uroczego miasteczka Gatteo a Mare. Kolejny dzień spędziliśmy we Florencji: obejrzeliśmy Palazzo Vecchio - siedzibę rodu Medyceuszy, gotycką katedrę Santa Maria del Fiore zwieńczoną słynną kopułą zaprojektowaną przez Bruneleschiego, przeszliśmy Mostem Złotników, ale największe wrażenie zrobiło na nas Muzeum Galileusza, w którym znajdują się kolekcje przyrządów astronomicznych, nawigacyjnych, meteorologicznych, którymi posługiwali się naukowcy w dawnych wiekach (m.in. Galileusz). Większość z nich to prawdziwe dzieła sztuki. Popołudniu zwiedzaliśmy Florencje w mniejszych grupach: niektórzy udali się na wycieczkę rowerową, niektórzy wspięli się na Piazzale Michelangelo, skąd rozpościera się wspaniały widok na miasto i rzekę Arno. Następnego dnia prowadziliśmy badania terenowe na plaży w Gatteo a Mare: niektórzy sprawdzali organoleptycznie temperaturę wody w Adriatyku, niektórzy badali właściwości piasku (po kilku dniach intensywnego zwiedzania przydało się kilka godzin relaksu). Ale nawet wtedy czekała na nas niespodzianka: otóż na niepozornym mostku zobaczyliśmy popiersie Cezara, który (prawdopodobnie) właśnie w tym miejscu przekroczył Rubikon mówiąc słynne „alea iacta est”. Popołudnie spędziliśmy w San Marino, które urzekło nas zarówno swoim położeniem, architekturą, jak i pięknymi widokami z jednej strony na Apeniny, a z drugiej na wybrzeże Adriatyku. Nie chciało nam się wyjeżdżać….. Wieczór spędziliśmy w Cesenatico podziwiając port zaprojektowany przez Leonarda da Vinci. Ostatni dzień spędziliśmy w Wenecji wędrując wąskimi uliczkami, przyglądając się uroczym zaułkom oraz gondolom pływającym po Grande Canal. Zdążyliśmy przejść się Mostem Rialto, zerknęliśmy na Most Westchnień i wieczorem wyruszyliśmy w drogę powrotną do Warszawy. Program wyjazdu był bardzo atrakcyjny, różnorodny – każdy z nas już wie, do którego miejsca chce wrócić. Powoli snujemy plany przyszłorocznego wyjazdu….
W kwietniu na dachu naszej szkoły została zainstalowana nowa stacja meteorologiczna. Stacja jest nowoczesna, rejestruje nie tylko elementy pogody, prezentuje prognozę na najbliższe dni, ale również ma zamontowany miernik pyłu zawieszonego. Serdecznie zapraszamy do śledzenia zmian pogody i zainstalowania aplikacji WeatherLink. Oprócz danych pochodzących z naszej stacji można obserwować pogodę w wielu miejscach na Ziemi.
Maj w pełni, a kasztany — jak co roku — rozkwitły, przypominając nam, że nadszedł czas egzaminów maturalnych.
Drodzy Maturzyści, życzymy Wam dużo spokoju, koncentracji i… połamania piór! Trzymamy za Was mocno kciuki i wierzymy, że poradzicie sobie znakomicie!
Nasz projekt odpowiada na problem braku dostępu do edukacji z zakresu pierwszej pomocy dla dzieci z niepełnosprawnościami. Dzieci te, ze względu na różne bariery, często są wykluczone z tradycyjnych kursów pierwszej pomocy. Problem dotyczy milionów dzieci na całym świecie, zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych, gdzie programy edukacyjne nie uwzględniają ich potrzeb. Główne przyczyny to brak dostosowanych materiałów, stereotypy o ich niezdolności do udzielania pomocy oraz wysokie koszty dostosowania programów. Skutkiem jest brak kluczowych umiejętności ratowania życia i poczucie bezradności. Nasz projekt poprzez dostosowane warsztaty uczy dzieci zasad pierwszej pomocy, zwiększając ich samodzielność i pewność siebie w sytuacjach kryzysowych. Inicjatywa przełamuje stereotypy, wspiera opiekunów i poprawia bezpieczeństwo, tworząc bardziej inkluzywne społeczeństwo.