XIX Liceum Ogólnokształcąceim. Powstańców Warszawy

Dnia 19. czerwca br. klasa 1D, postanowiła wykorzystać tak piękną pogodę i wybrać się na spacer po Warszawskim Ogrodzie Zoologicznym. Głównym celem wycieczki było zwiedzanie Willi Żabińskich, zwanej również Willą pod Zwariowaną Gwiazdą. Skąd taka nazwa? Dom dyrektora zoo od początku był wyjątkowym budynkiem. Ludzie i zwierzęta żyli w nim niczym lokatorzy. Każde zwierzę miało ludzkie imię, a człowiek zwierzęcy przydomek. Willa ta była jedynym budynkiem niezniszczonym w wyniku bombardowania podczas II wojny światowej.

Niemcy uważali Jana Żabińskiego za osobę godną zaufania. Pozwolili mu więc zostać w willi jako nadzorcy hodowli świń dla wojska. Dyrektor Zoo wykorzystał tę sytuację w nieprawdopodobny sposób. Na terenie ogrodu odbywały się różne działania konspiracyjne, takie jak szkolenia wojskowe czy wyrabianie fałszywych dokumentów. Pozornie zwyczajny dom stał się schronem dla prześladowanej ludności pochodzenia żydowskiego. Przez całą wojnę przeszło przez niego około 300 Żydów. Na raz w ciemnej, zimnej piwnicy przebywało 30 ludzi. Niektórzy spędzili w niej parę dni, a inni kilka lat. Wojny nie przeżyły jedynie 2 osoby. Udało się to dzięki systemowi ostrzegawczemu Antoniny Żabińskiej, która podczas wizyt Niemców grała określone melodie na fortepianie. Utwór Offenbacha oznaczał, że sytuacja zmusza Żydów do opuszczenia piwnicy przez tunel, a melodia Chopina informowała o możliwości powrotu. Pani Żabińska była wspaniałą kobietą, którą każdy opisywał jako anioła zesłanego przez Boga.
Siedmioletni syn Ryszard również miał swoje zadania. Mimo jego wieku wiedział o wszystkich działaniach na terenie Zoo. Każdy członek rodziny nosił naszyjnik, w którym mieścił się cyjanek potasu na wypadek aresztowania. Rodzina Żabińskich była niezwykła, a ich czyny bohaterskie. Jednak sam Żabiński nie przypisywał sobie zasług mówiąc, że była to jedynie ludzka przyzwoitość. Była to bardzo ciekawa i poruszająca lekcja, na którą naprawdę warto się wybrać, a następnie należy odwiedzić szympansy, ponieważ bardzo się one nudzą.

Zofia Wróblewska ID

Z przyjemnością informujemy, że 19 czerwca odbyła się trzecia edycja gry miejskiej "Miasto moje, a w nim..., czyli Praga dawniej i dziś", w której wzięło udział 13 pięcioosobowych grup składających się z uczniów klas pierwszych. Zadanie polegało na dotarciu do pięciu punktów kontrolnych (Park Skaryszewski, Pomnik Szosy Brzeskiej, Francuska, kościół na Kamionku, fabryka Soho) oraz wypełnieniu kart pracy, za co można było uzyskać 80 punktów.

Była to świetna okazja do poznania nie tylko topografii dzielnicy, ale także historii,, zabytków oraz ciekawostek związanych z warszawską Pragą: "Przygodo, warszawska przygodo, gdzie szukać cię, jeśli nie tu...":)

Gra miejska to również wydarzenie, którym wpisujemy się w działania służące zdobywaniu certyfikatu Varsavianistycznej Szkoły przez nasze liceum.

A oto wyniki:

Czytaj więcej...

Uprzejmie informujemy, iż 19 czerwca odbędzie się trzecia edycja gry terenowej "Miasto moje a w nim..."- czyli Praga dawniej i dziś", do udziału w której zapraszamy wszystkich uczniów klas pierwszych: a,b,c,e.
Harmonogram:
8.00- 8. 30 - rejestracja pięcioosobowych grup (I piętro XIX LO); pobranie głównej karty pracy i map;
8.30-11.00 - rajd po dzielnicy polegający na odwiedzeniu pięciu punktów kontrolnych, pobraniu dodatkowych kart pracy i jednej z liter, z których należy na koniec ułożyć hasło;
11.00-12.00 - powrót do szkoły i zdanie wszystkich wypełnionych materiałów.
W wakacje - ciąg dalszy nastąpi...,o czym dowiecie się w stosownym czasie:)

Wygra ta grupa, która zdobędzie najwięcej punktów za poprawne odpowiedzi, co zostanie nagrodzone również stosownymi ocenami.
Wiedza zdobyta w czasie spaceru, trud włożony w poznawanie tajemnic stolicy i satysfakcja z mądrej zabawy - bezcenne! :)

Do współpracy zaprosiłyśmy Waszych Wychowawców i Nauczycieli, których będziecie wypatrywać na ulicach i skwerach Pragi, oraz starszych kolegów i koleżanki z klasy 2c, wspomagających Państwa Pedagogów w punktach kontrolnych.

Mile widziane zdjęcia dokumentujące całe przedsięwzięcie! :)
Prosimy wziąć pod uwagę warunki pogodowe i chronić się odpowiednim ubraniem zarówno przed słońcem, jak i ewentualnym deszczem. Nie zapomnijcie o wodzie mineralnej :)

Dnia 27.01.2018 roku wzięłam udział w spacerze po Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym, po którym oprowadzał pan Mikołaj Gigier. Cmentarz Ewangelicko-Reformowany w Warszawie przy ul. Żytniej 42 został założony w 1792 roku za czasów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, a fakt ten jest uwieczniony na tablicy mieszczącej się na zewnętrznej stronie murów cmentarnych, z prawej strony ul. Młynarskiej. 
W czasie Powstania Warszawskiego 1944 roku na jego terenie toczyły się ciężkie walki. W ich wyniku - stoczonych tu przez oddziały zgrupowania Radosław w dniach 5 i 6 sierpnia 1944 r.- zniszczone zostały w znacznym stopniu mury cmentarza. Wiele grobów zostało rozbitych. Niektóre dawały bezpośrednią osłonę walczącym. Pamięci tych, którzy tu wtedy zginęli, jak również tych, których rozstrzelano i spalono na samym cmentarzu oraz na narożniku Młynarskiej i Żytniej, wreszcie pamięci wszystkich członków Zboru, którzy zginęli w latach okupacji, poświęcony jest pomnik z drugiej strony grobu ks. Musoniusa, wykonany z elementów zdruzgotanych grobowców. 
Na cmentarzu znajduje się tylko jedna kaplica rodowa - jest nią grób Kronenbergów. Odgrywała ona rolę domu przedpogrzebowego od 1945 do 1983, kiedy to wybudowano nowy gmach, który swoją neogotycką architekturą pasuje do otoczenia (znajduje się on w najstarszej części cmentarza, bez prawie żadnego grobu powojennego).
Na cmentarzu spoczywają również wyznawcy innych niż Kościół Ewangelicko-Reformowany kościołów protestanckich i Kościoła Anglikańskiego oraz osoby bezwyznaniowe.
Miałam okazję zatrzymać się przy grobach wielu znanych ludzi, min Karola Fryderyka Woydy, prezydenta Warszawy; Hanny Skarżanki, aktorki; Zofii Mrozowskiej, aktorki; Stefana i Moniki Żeromskich, pisarza i jego córki, Antoniego Marianowicza, poety  czy Jeremiego Przybory, współtwórcy Kabaretu Starszych Panów.

Jubileuszowy Konkurs 100-lecia Polskiej Geografii organizowany przez Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego był przeznaczony dla uczniów szkół średnich zainteresowanych naukami geograficznymi. Czteroosobowe drużyny od listopada 2017 do kwietnia 2018 rozwiązywały zadania dotyczące zastosowań Geograficznych Systemów Informacyjnych, badań meteorologicznych, krajobrazowych na platformie e-learningowej, opracowywały projekty, w których prezentowały swoje obserwacje.

14 kwietnia, w czasie Święta Geografii, odbył się finał rozgrywek: najpierw gra geocoachingowa, a następnie test rozpoznawania obrazów satelitarnych. Oprócz wiedzy teoretycznej trzeba było wykazać się praktycznymi umiejętnościami zarówno geograficznymi, jak i pracy zespołowej.

Naszą szkołę reprezentowali uczniowie klasy 2C w składzie:

ŁUKASZ SKRZESZEWSKI - lider zespołu;

JAN GUZEK

PIOTR MARZEC

FILIP PAPROTA.

Drużyna zajęła V miejsce!

Bardzo serdecznie gratuluję całemu zespołowi:) Spisaliście się fantastycznie!

Dziękuję za półroczne zaangażowanie, obowiązkowość, naukową dociekliwość i za styl rywalizacji:)

Współpraca z Wami to wielka przyjemność.

Katarzyna Wolska

17 kwietnia gościliśmy w naszej szkole dr Marka Ostrowskiego - biologa, varsavianistę, założyciela Akademii Wiedzy o Mieście na Uniwersytecie Warszawskim, pasjonata lotów balonowych, autora pierwszego w Polsce „Atlasu zdjęć satelitarnych Polski” oraz wielu nowatorskich projektów popularyzujących niekonwencjonalne spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość. Klasa 2C oraz uczestnicy projektu Misja Balon mieli możliwość wysłuchania wykładu, w czasie którego mogli obejrzeć unikalne zdjęcia lotnicze, balonowe i satelitarne okolic Warszawy. Po wykładzie dr Ostrowski wręczył uczestnikom projektu pamiątkowe pocztówki.

W Warszawie miało miejsce wiele tragicznych wydarzeń, które dzisiaj są upamiętniane za pomocą pomników, tablic czy muzeów. W stolicy można organizować niezliczoną ilość wycieczek po miejscach pamięci. Nasza klasa osiemnastego kwietnia odwiedziła tylko trzy z nich.

Pierwszym celem naszej wyprawy była Aleja Szucha 25. Podczas II wojny światowej to miejsce kojarzyło się warszawiakom w sposób zdecydowanie negatywny, ponieważ znajdowała się tam siedziba gestapo. W tym budynku niemieckie służby torturowały i brutalnie przesłuchiwały polskich więźniów, którzy zazwyczaj byli przywożeni z Pawiaka. Budynek nie został zniszczony i obecnie znajdują się w nim: Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Warszawie oraz siedziba Ministerstwa Edukacji Narodowej ( podobnie jak przed wojną).

Drugim odwiedzonym przez nas adresem była ulica Dzielna 24/26. W czasie II wojny światowej mieściło się tam największe więzienie polityczne na terenie okupowanej Polski. Szacuje się, że łączna liczba więźniów wynosiła 100 tysięcy osób, z których większość została zamordowanych lub wywieziona do obozów koncentracyjnych. Na terenie Pawiaka dokonano wielu zbrodni na Polakach. W czasie powstania warszawskiego więzienie zostało wysadzone przez Niemców i pozostały z niego tylko ruiny. Dzisiaj znajdują się tam Muzeum Więzienia Pawiak oraz drzewo pamięci (dzisiaj jest sztuczne, ponieważ prawdziwie uschło).

Idąc do ostatniego celu naszej wycieczki czyli Stawki 4/6 (około 15 minut pieszo) minęliśmy Muzeum POLIN, w którym trwały przygotowania do 75. rocznicy wybuchu powstania w getcie warszawskim, a także kilka innych miejsc upamiętniających żydowskich bohaterów. Na ulicy Stawki mieścił Umschlagplatz (rampa kolejowa), z którego masowo wywożono Żydów do obozów zagłady (najczęściej do Treblinki). O tym, czym dla ludzi w getcie był Umschlagplatz, można wyczytać między innymi w książce Hanny Krall Zdążyć przed Panem Bogiem.

Taka wycieczka w pewien sposób uświadamia o tym, że nazistowskie zbrodnie na Polakach i Żydach były popełniane równolegle i w bliskim sąsiedztwie.

Uczniowie klasy II a przygotowali na lekcję łaciny prezentacje dotyczące inskrypcji łacińskich w Warszawie. Młodzież odszukała i przetłumaczyła łacińskie napisy znajdujące się w Łazienkach Królewskich i na Trakcie Królewskim.

Prezentacja

W listopadzie 2017 uczniowie z klas IA, IB, ID i IE na lekcjach wiedzy o kulturze w ramach tematów o współczesnej rzeźbie poznawali polskich artystów rzeźbiarzy. Uczniowie mieli za zadanie odnaleźć wskazane przez nauczyciela rzeźby na terenie Warszawy. Dzięki temu m.in. odwiedzili miejsca, gdzie w Warszawie są umieszczone rzeźby Igora Mitoraja oraz odnaleźli warszawskie kariatydy.